ਹਾਇਕੂ - ਚੁਰਾਸੀਆਂ ਦਾ ਸਫ਼ਰ

- ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਕਵਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ

ਚੁਰਾਸੀਆਂ ਦਾ ਸਫ਼ਰ
ਫ਼ੇਰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਨਵੰਬਰ
ਸਿਆਹ ਰਾਤ ਨਾਲ

ਰਾਖਸ਼

- ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਕਵਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ

ਕਿੱਦਾਂ ਸਾੜਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਆਖ ਕੇ ਰਾਖਸ਼,
ਰਹੀ ਸਲਾਮਤ ਵਿਹੜੇ ਜਿਹਦੇ ਨਾਰ ਵੀ ਵੈਰੀ ਦੀ |

ਪੱਤ ਰੋਲੀ ਸੀ ਓਹਦੀ ਕਰ ਭੈਣ ਨੂੰ ਬੇਪਤ,
ਧੰਨ ਕਿਰਦਾਰ ਨੂੰ ਆਖਾਂ ਅੱਖ ਕੀਤੀ ਨਾ ਕੈਰੀ ਸੀ |

ਰਾਵਣ

- ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਕਵਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ

ਮੁੱਦਤਾਂ ਤੋਂ ਫੁੱਕਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਬਲਵਾਨ ਇਸ ਕਦਰ,
ਕਿ ਅੱਜ ਹਰ ਆਦਮੀ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਰਾਵਣ ਵੱਸਦਾ ਏ |

ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਹੁੰਦੇ ਕਦੇ ਸਿਰਫ਼ ਦੱਸ ਕੁ ਸਿਰ ਉਹਦੇ,
ਅੱਜ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਹਰ ਪਲ ਸੈਂਕੜੇ ਸਿਰਾਂ ਨਾਲ ਹੱਸਦਾ ਏ |

ਚੋਰ ਚੋਰ ਪਿਆ ਸ਼ੋਰ ਹੈ

- ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਕਵਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ

ਚੋਰ ਚੋਰ ਪਿਆ ਸ਼ੋਰ ਹੈ ਹਰ ਗਲੀ ਰੌਲਾ ਪੈ ਗਿਆ |
ਸਿਰਦਾਰ ਜੋ ਲੁਟੇਰਿਆਂ ਲਾ ਕਚਹਿਰੀ ਬਹਿ ਗਿਆ |
 
ਚੋਰ ਹੀ ਪੜਤਾਲੀਆ ਪਿਆ ਦੇਵੇ ਗਵਾਹੀ ਚੋਰ ਹੀ,
ਫੜ੍ਹੋ-ਫੜ੍ਹੀ ਅਜੀਬ ਮਚੀ ਹੰਗਾਮਾ ਅਜਬ ਪੈ ਗਿਆ |
 
ਉਡੀਕਦਾ ਇਨਸਾਫ਼ ਆਪਣਾ ਹੀ ਮੁਸਤਕਬਿਲ,
ਅੱਜ ਖਬਰ ਹੈ ਚਾਰ ਉਹ ਮੋਢੇ ਜੋਗਾ ਰਹਿ ਗਿਆ |
 
ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਭੀੜ ਉੱਤੇ ਚਲੇ ਕਾਣਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜ ਇਹ,
ਬਦਰੰਗ ਝੰਡੇ ਟੰਗ ਪੂੰਛ ਹਜੂਮ ਲੁੱਟ ਲੈ ਗਿਆ |
 
ਢੇਰਾਂ ਢੇਰ ਡਕਾਰ ਸਭ ਹੱਥ ਢਿੱਡ ਉੱਤੇ ਫੇਰ ਕੇ,
ਮੂਰਖਾਂ ਦਾ ਵੱਗ ਹੱਕ ਆ ਧਰਨਿਆਂ 'ਤੇ ਬਹਿ ਗਿਆ |
 
ਭਗਵੀਆਂ ਜਿਹੀ ਧੋਤੀਆਂ ਕਦੇ ਚਿੱਟੀ ਪਾ ਕੇ ਟੋਪੀਆਂ,
ਜਮੂਰਿਆਂ ਦੀ ਮਜਲਿਸਾਂ ਤੇ ਲੁੱਟ ਮਦਾਰੀ ਲੈ ਗਿਆ |
 
ਵਿੱਚ ਨੰਗਿਆਂ ਦੀ ਬਸਤੀ ਨੰਗਿਆਂ ਦਾ ਹਮਾਮ ਇਹ,
ਪਾੜ ਸੁੱਟੋ ਕੱਪੜੇ ਜਿਹੜਾ ਨੰਗਾ ਹੋਣੋ ਰਹਿ ਗਿਆ |
 
ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਰਹਿ ਗਿਆ |
ਜੋ ਲਫ਼ਜ਼ ਉਬਲਦੇ ਕੰਵਲ ਜ਼ੁਬਾਨੋਂ ਕਹਿ ਗਿਆ |