ਅਣਖ ਰਹੀ ਵੰਗਾਰ / انکھ رہی ونگار

- ਪ੍ਰੋਫੈ਼ਸਰ ਕਵਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ

ਮੇਰੇ ਬੇਸ਼ਰਮਾਂ ਦੇ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਗੈਰਤ ਤਾਰੋ ਤਾਰ
ਇੱਥੇ ਘਰ ਘਰ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵੱਸਦੀਆਂ ਕਰਕੇ ਖੂਬ ਸਿਗਾਰ
 
ਕੋਈ ਸੜ੍ਹਕੇ ਤੁਰਦੀ ਜਾਂਵਦੀ ਮਹਿਫੂਜ਼ ਰਹੀ ਨਾ ਨਾਰ
ਹਰ ਲੰਡਾ ਬੁੱਚਾ ਉੱਠਦਾ ਕਰਦਾ ਇੱਜ਼ਤਾਂ ‘ਤੇ ਵਾਰ
 
ਖੜ੍ਹੀ ਕੂਕ ਦੁਹਾਈ ਪਾਂਵਦੀ ਕੋਈ ਅਬਲਾ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ਾਰ
ਕੋਲੋਂ ਅੱਖ ਮੀਟ ਕੇ ਲੰਘਦੇ ਬਣੀ ਕਾਇਰਤਾ ਕਿਰਦਾਰ
 
ਕੋਈ ਆਣ ਗਲਾਵਿਓਂ ਨੱਪਦਾ ਕੋਈ ਲੀੜੇ ਦਏ ਉਤਾਰ
ਸਿਰ ਸੁੱਟ ਕੇ ਸਹਿੰਦੇ ਜਾਂਵਦੇ ਸਭ ਵੱਡ ਬਣੇ ਸਿਰਦਾਰ
 
ਕੋਈ ਹੇਕਾਂ ਲਾ ਲੱਕ ਮਿਣਦਾ ਕਰ ਧੀਆਂ ਭੈਣ ਖੁਆਰ
ਇਉਂ ਝੂਮ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਗਾਂਵਦੇ ਜਿਵ ਚੁੰਨੀਆਂ ਦਾ ਜਾਰ
 
ਨਸਲਾਂ ਜੋ ਰਹੇ ਉਜਾੜਦੇ ਸਿਰ ਦੀ ਰੋਲਣ ਦਸਤਾਰ
ਮੁੜ੍ਹ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਨਿਂਵਦੇ ਕਿਹੜੀ ਪਈ ਵੱਗਦੀ ਮਾਰ
 
ਚੰਦ ਦਮੜੇ ਬਸ ਟਪਕਾਂਵਦੇ ਜਿਹਨਾਂ ਮੂੰਹਾਂ ਤੋਂ ਲਾਰ
ਹੱਥ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇੜੀਆਂ ਕਿਉਂ ਡੁੱਬਦੇ ਵਿੱਚ ਮੰਝਾਰ
 
ਕਿਉਂ ਬੀ ਨੂੰ ਦਾਗ ਲਾਂਵਦੇ ਕਰ ਕੇ ਗਿੱਦੜਾਂ ਦੀ ਕਾਰ 
ਕੰਵਲ ਉੱਠੋ ਜਾਗੋ ਸੁੱਤਿਓ ਅੱਜ ਅਣਖ ਰਹੀ ਵੰਗਾਰ

~~~~~~~~

- پروپھیسر کولدیپ سنگھ کنول

میرے بے شرماں دے دیس وچّ ہوئی غیرت تارو تار
اتھے گھر گھر لاشاں وسدیاں کرکے خوب سگار
 
کوئی سڑھکے تردی جانودی محفوض رہی نہ نعر
ہر لنڈا بچا اٹھدا کردا عزتاں ‘تے وار
 
کھڑی کوک دہائی پانودی کوئی ابلا وچّ بازار
کولوں اکھ میٹ کے لنگھدے بنی کائرتا کردار
 
کوئی آن گلاویوں نپدا کوئی لیڑے دئے اتار
سر سٹّ کے سہندے جانودے سبھ وڈّ بنے سردار
 
کوئی ہیکاں لا لکّ مندا کر دھیاں بھین خوار
ایوں جھوم کے اسنوں گانودے جو چنیاں دا جار
 
نسلاں جو رہے اجاڑدے سر دی رولن دستار
مڑھ اگے جا کے ننودے کہڑی پئی وگدی مار
 
چند دمڑے بس ٹپکانودے جہناں مونہاں توں لار
ہتھ دے اوہناں دے بیڑیاں کیوں ڈبدے وچّ منجھار
 
کیوں بی نوں داغ لانودے کر کے گدڑاں دی کار
کنول اٹھو جاگو ستیو اج انکھ رہی ونگار