- ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਕਵਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ
- پروفیسر کولدیپ سنگھ کنول
ہر گلّ صاف-سدھی، ہضم نہیں جگّ ہندی،
بھید گجھے کدے-کدے، لکا کہنے چنگے رہندے
بعد پچھتان دے، پہلوں کیتی پرکھ چنگی،
کھرے-کھوٹے یار سبھے، عظمہ لینے چنگے رہندے
ڈھلدے پرچھانویں جے، غم بہتا رکھیئے نہ،
جنے ساتھ کھشیں ہون، جی نبھانے چنگے رہندے
پتے ہرے لبھدیاں، نہ زندگی گواچے کتے،
سکے پتے موہ دین، گل لاؤنے چنگے رہندے
پھلّ ویکھ پھلّ ہو کے، سگندھی لے اگانھ ونڈو،
باغ ویکھ باغ ہونے، چاء آؤنے چنگے رہندے
ککراں دے پھلّ ویکھ، مکھ کدے موڑھیدا نہیں،
زندگی پنڈے جھلن، سر بٹھانے چنگے رہندے
میل ہندے ہندے کدے، وچاراں دے ہی ہندے بھلے،
میل نہ وچار دا جے، پیر ہٹانے چنگے رہندے
بولاں دی جے سانجھ ہووے، بھلّ نہ گواوو کنول،
پریت ہووے دلاں دی جے، اک بنانے چنگے رہندے
No comments:
Post a Comment